Czym jest alkoholizm?

W zaburzeniu używania alkoholu (potocznie nazywanym alkoholizmem), nadmierne używanie alkoholu powoduje objawy wpływające na ciało, myśli i zachowanie. Cechą charakterystyczną tego zaburzenia jest to, że dana osoba kontynuuje picie pomimo problemów, jakie powoduje alkohol. Nie ma bezwzględnej liczby drinków dziennie ani ilości alkoholu, która definiuje zaburzenie używania alkoholu, ale powyżej pewnego poziomu ryzyko związane z piciem znacznie wzrasta.

Oto kilka cech definiujących uzależnienie od alkoholu:

• Picie więcej niż zamierzone. Utrata kontroli nad ilością używanego alkoholu.
• Pragnienie zaprzestania picia, ale niezdolność do tego.
• Nadmierna ilość czasu poświęcana na zdobywanie lub używanie alkoholu, lub na dochodzenie do siebie po jego spożyciu.
• Łaknienie lub zaabsorbowanie piciem.
• Problemy wynikające z używania alkoholu; ignorowanie tych problemów; picie pomimo oczywistych zagrożeń, w tym zagrożenia fizycznego.
• Wycofywanie się z ważnych działań i ról zawodowych, rodzinnych lub społecznych.
• Tolerancja – Potrzeba picia coraz większej ilości alkoholu, aby odczuć te same efekty, lub zdolność do wypicia większej ilości niż inni ludzie bez upicia się.
• Objawy odstawienia – Po zaprzestaniu lub ograniczeniu picia objawy to niepokój, pocenie się, drżenie, kłopoty ze snem, nudności lub wymioty, a w ciężkich przypadkach napady fizyczne i halucynacje. Osoba ta może pić, aby złagodzić lub uniknąć takich objawów.

Osoba z zaburzeniem używania alkoholu uzależniła się od niego fizycznie, psychicznie i/lub emocjonalnie. Mózg przystosowuje się do obecności alkoholu i ulega trwałym zmianom. Kiedy używanie alkoholu nagle ustaje, organizm nie jest przyzwyczajony do bycia wolnym od alkoholu. Środowisko wewnętrzne zmienia się drastycznie, powodując objawy odstawienia.

Nadmierne używanie alkoholu może być związane z wieloma problemami psychologicznymi, interpersonalnymi, społecznymi, ekonomicznymi i medycznymi. Może zwiększać ryzyko depresji i samobójstwa. Może odgrywać rolę w przestępstwach z użyciem przemocy, w tym zabójstwach i przemocy domowej (znęcanie się nad małżonkiem lub dzieckiem). Może prowadzić do wypadków drogowych, a nawet wypadków z udziałem odurzonych pieszych, którzy decydują się na powrót do domu po spożyciu alkoholu. Alkoholizm może również prowadzić do niebezpiecznych zachowań seksualnych, skutkujących przypadkową ciążą lub chorobami przenoszonymi drogą płciową.

Zaburzenia związane z używaniem alkoholu zwiększają ryzyko wystąpienia chorób wątroby (zapalenie wątroby i marskość wątroby), chorób serca, wrzodów żołądka, uszkodzenia mózgu, udaru i innych problemów zdrowotnych. U kobiet w ciąży, które piją alkohol, istnieje również niebezpieczeństwo, że u dziecka rozwinie się alkoholowy zespół płodowy, zespół problemów zdrowotnych obejmujących niezwykle niską wagę urodzeniową, nieprawidłowości w budowie twarzy, wady serca i trudności w nauce.

Problemy alkoholowe wynikają z połączenia tendencji biologicznych i wpływów środowiskowych.

Biologia. Osoby z rodzinną historią zaburzeń związanych z używaniem alkoholu są bardziej narażone na rozwój choroby. Na przykład, jeśli rodzic jest alkoholikiem, dziecko ma czterokrotnie większe ryzyko stania się osobą pijącą problemowo. Jest to częściowo spowodowane dziedziczeniem genów, które zwiększają podatność, być może poprzez regulację fizycznych reakcji danej osoby na alkohol lub doświadczenie odurzenia. Czasami alkohol jest używany w celu stłumienia uczuć wynikających z depresji lub zaburzeń lękowych.

Środowisko. Alkohol może stanowić dużą część grupy społecznej danej osoby lub być częścią życia rodzinnego (czasami w sposób destrukcyjny). Osoba może sięgnąć po alkohol, aby uwolnić się od stresu (co często kończy się niepowodzeniem, ponieważ picie powoduje własne problemy). Wsparcie rodziny i zdrowe przyjaźnie mogą zmniejszyć ryzyko.